قرآن کریم مى فرماید:  وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِیعًا وَلا تَفَرَّقُوا ؛ همگى به ریسمان خدا چنگ زنید و پراکنده نشوید

وحدت اسلامی که بارها و بارها توسط علماء و مراجع خصوصاً مقام معظم رهبری بیان گردیده این است که پیروان هر یک از مذاهب اسلامی در عین حال که عقاید و سنن خاص آن مذهب را برای خود حفظ کرده و پای بند به آن هستند… ، در روابط اجتماعی و سیاسی و اقتصادی و فرهنگی و نظامی خود نیز با مسلمانان دیگر همسو و تابع مصالح عالیه اسلام باشند ، بر اساس این برداشت از وحدت ، امت اسلامی می بایست در مقابل دشمنان اسلام(دشمن مشترک) همواره به صورت «ید واحده» عمل کنند همچون اجزای یک بدن ،که به رغم تفاوت نام و وظایف هر یک از اعضاء ، لکن همه آنها با یکدیگر همکاری داشته و به هنگام بروز خطر و قرار گرفتن در مقابل دشمنی مشترک ، همگی متحد و با انسجام کامل با خطر مقابله می‌کنند .

پس منظور از وحدت ، این نیست که یک شیعه یا یک سنی به خاطر وحدت ، از مبانی اعتقادی خودش دست بردارد ، خیر ، ما موظفیم که مبانی اعتقادی تشیّع را خیلی شفاف و به دور از هر گونه تعصب بیان کنیم ، همانگونه هم اجازه میدهیم تا مخالفین هم مبانی فکری خودشان را شفاف بیان کنند و این حق انتخاب را به شنونده بدهیم که ” یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ “

اما از مهمترین راهکارها جهت ایجاد وحدت ، همگرایی و تقریب مذاهب ، پررنگ کردن و تقویت مشترکات * و نیز برگزاری گفتمان و بحث های علمی و نظریه پردازی است ، جهت آشنایی با مبانی یکدیگر ؛ زیرا بعضی از موارد اختلاف بین مسلمانان ناشی از آن است که فرق اسلامی از اصول و مبانی یکدیگر آشنایی کامل ندارند و این موجب شده که برداشت های نادرستی از هم داشته و نسبت به یکدیگر بدبین گشته ، حتی حکم تکفیر یکدیگر را صادر نموده و زمینه برخوردهای فیزیکی را نیز فراهم کنند .

 ضمناً خوب است که بدانیم مسائل مورد اتفاق و اشتراک میان این دو مذهب بسیار فراتر از موارد اختلاف آنها می باشد ، اما متاسفانه غالباً مسائل مورد اختلاف مورد توجه قرار گرفته و مسائل و اعتقادات مشترک نادیده انگاشته شده که این خود باعث ایجاد تفرقه و دوری هرچه بیشتر مسلمین از یکدیگر می گردد و اما در این کشمکش ، سود حاصله و ثمره نزاع عائد کسی نمیشود مگر دشمنان اسلام خصوصاً کشورهای غربی و رژیم صهیونیستی و آمریکای جنایتکار ، چرا که استعمارگران با شعار “اختلاف بینداز و حکومت کن” بین مسلمانان و فرق و مذاهب گوناگون اختلاف ایجاد کرده و با پررنگ کردن اختلاف نظرها سعی میکنند تا از آب گل آلود ِ خودساخته ، ماهی خویش را بگیرند ، فتنه و کشتارهایی که در قضیه گروهک ریگی و نیز در قضایای پاکستان و افغانستان و در سایر بلاد اسلامی دیدیم و شنیدیم همگی زاییده همین اختلاف افکنی های دشمنان خارجی و دامن زدن های نیروهای داخلی است .

به نقل از رجانیوز اینجا ، استاد فرزانه اخلاق ؛ آیت الله جاودان می فرمود : «گروهک ریگی یک مجموعه بزرگی از شیعیان را ­دزدیده بودند که بعد از شکنجه و شلاق با فاصله هایی سر می­ بریدند ، به این صورت که یک نوار سخنرانی در اصفهان که خیلی هم سرو صدا داشت را ابتدا پخش می­کردند-سخنرانی علنی که نوارهایش را همه­ جا برده­ اند که لعن و سبّ  خلفا کرده ­بود-  هروقت می­خواستند سر یک نفر را ببُرند، این نوار را می گذاشتند ، خون­شان به جوش می­ آمد و بعد سر می ­بریدند ، خُب ثوابش برای آن آقایی که سخنرانی کرد و آن­هایی که پای منبر خندیدند و کف زدند ! آن­هایی که تشویق کردند ، آنهایی که دعوت کردند ، ثوابش به آن­ها هم می­رسد! »

برادر من !

  مشکل اصلی امروز جهان اسلام که اختلاف شیعه و سنی نیست ، بیاییم اهمّ و مهم کنیم ، دشمنان جلوی اسلام و مسلمین صف کشیده اند و بعضی از ما به فکر این هستیم که در مراسمات خاص نهم ربیع الاول چطوری  …………………؟!؟!

چرا چنین جلساتی را برگزار ، ضبط و فیلمبرداری و منتشر می کنیم که بهانه دست دیگر فرق و مذاهب بدهیم و نیز مستمسکی برای ایجاد تفرقه بین مسلمین در دست دشمنان اسلام قرار دهیم ، بنده نمی دانم چرا بعضی از ما اینقدر کوته فکریم ؟ چرا نمی توانیم بزرگتر و ژرف اندیش تر فکر کنیم ؟ گویا همه مشکلات اسلام و مسلمین حل شده و الان مانده که با سبّ و لعن علنی ، مشکل شیعه و سنی را حل کنیم ؟! یا وضعیت امروز از صف آرائی و اتّحاد دشمنان را نمی فهمیم یا خودمان را به نفهمی زده ایم ، اگر نه که در اینترنت و فضای مجازی جستجویی بکنیم و ببینیم چه صوت و تصویرهایی خواسته یا ناخواسته از این مجالس از بعضی از مداحان و سخنرانان شهیر و مثلاً ولایتمدار منتشر شده ، قطعاً اینان رضایتی به انتشار چنین کلیپ هایی از مجالسشون نداشتند اما انسان عاقل چرا از اساس کاری را بکند که بعد بخواهد دغدغه اینرا داشته باشد که یکوقت منتشر شود ، الان هم که وسائل ارتباط جمعی در دست همه هست پس کمی به خود بیاییم . . .

*  مشترکات : از جمله مشترکات بین مذهب شیعه و اهل سنت عبارتند از : خدای واحد ، پیامبر واحد ، کتاب واحد ، قبله واحد ، معاد ، نماز ، روزه ، حج ، جهاد ، امر به معروف و نهی از منکر و . . .  بى شک تمامى مذاهب اسلامى به این مشترکات اعتقاد دارند ; اگر چه ممکن است در کیفیت آنها با هم اختلاف داشته باشند اما به هر حال در باور و اعتقاد به این اصول مشترک می باشند.