قمه زن های حرفه ای تاسوعا و عاشورا کجا هستند؟!

لعن کنندگان اهل سنت، عربده کش ها، سینه چاکان چطور؟
چرا قمه ها و زنجیرها و تیغ هایشان را غلاف کرده اند؟ دفاع از حرم ها کار آن ها نیست؟
هفته ی قبل که دشمن تا 200 متری حرم پدر امام زمان آمده بود، این ها کجا بودند؟
الان که موصل را گرفته اند کجا خزیده اند؟
مرجع تقلید اصحاب قمه و قلیان و لعن علنی، چرا سکوت کرده است؟
چرا مقلدانش را بسیج نمی کند؟
شبکه های لس آنجلسی و لندنی آن ها چرا خفه خون گرفته اند؟
کجایند آن ها که به دست بوس مدعیان دین دانی و دینداری و دینبانی رفتند و عکس یادگاری گرفته اند؟!
قلاده بندهایی که از شدت حب اهل بیت پیامبر از خود بی خود می شوند، در این شرایط محبتشان به جوش نمی آید؟
بگذار اللهیاری از واشنگتن اراجیف ببافد خود را بزرگترین عالم تشیع بداند؛ یاسرالحبیب از لندن لاف بزند و پشت پرده با وهابیون "لاو" بترکاند!
بگذار مجتبی شیرازی به عارف واصلی چون آیت الله بهجت فحش بدهد و بزرگشان در قم سکوت کند...
میرزای شیرازی که امروز خیلی ها پشت نامش مخفی می شوند، در برابر سلطه اقتصادی دشمنان اسلام آنگونه وارد کارزار شد ولی الان که اصل اسلام در خطر است همان نان به نرخ روز خورها، روزه سکوت گرفته اند.
راستی تکفیری هایی که فقط به جرم عدم رعایت قواعد تجوید! سر جوانان بی گناه سنی را گوش تا گوش می بُرند، چرا تا الان نگاه چپ هم به این ها نکرده اند؟ چرا یک نفر از حامیان و مبلغان و طرفداران سید صادق شیرازی کشته نشده است؟

به قول شهید آوینی: «آخرین مقاتله ما، به مثابه سپاه عدالت، نه با دموکراسی غرب، بلکه با اسلام آمریکایی است؛ اسلام آمریکایی از خود آمریکا دیرپاتر است. اگر چه این یکی نیز ولو هزار ماه باشد به یک شب قدر فرو خواهد ریخت و حق‌پرستان و مستضعفان وراث زمین خواهند شد.»
واقعاً باید دوباره نوشت و فریاد زد: در هیئتی که دغدغه مبارزه با اسرائیل نباشد، ابن زیاد هم سینه می زند...?

::